کمپین فعالین بلوچ_ کشته شدن هفت نفر از اعضای یک خانواده در یک تصادف، موضوعی نیست که بتوان به راحتی از کنار آن گذشت و فقط به دیده یک خبر به آن نگریست، بلکه یکی از صدها تراژدی دردناکی است که هر روز در جاده های استان شاهد آن هستیم.
به طوری که مردمان این استان با این گونه حوادث خو گرفته اند!!! تصادف، کشته شدن، سوختن، داغدار شدن، یتیم و بیوه شدن،….
اما به راستی در این بین مقصر کیست؟!
آیا مقصر آن راننده ای است که خود قربانی بیکاری است و بدلیل شرایط تعفن بار اقتصاد استان، انتخابی جز قاچاق برای گذران یومیه خود ندارد؟!
آیا مقصر اداره راه است که نتوانسته روشنایی کافی را حداقل در جاده های اصلی منتهی به مناطق مسکونی تامین کند؟!
آیا مقصر راننده اتوبوسی است که این مسافران نگون بخت را در جای نامناسب پیاده کرده؟!
و یا مقصر پلیس راه و نیروهای امنیتی هستند که نتوانسته اند در کنترل تردد آنچه که آنان قاچاقچی می خوانند تلاش و تمهیدات لازم را انجام دهند؟!
اما آنچه که مسلم است و همه میدانیم این که مرگ بر جاده های سیستان و بلوچستان سایه انداخته است!!
و متاسفانه آمار کشته شدگان جاده ای به حدی زیاد است که گاها این آمار نیز از دست مسئولان در می رود!!
به طوری که فرمانده انتظامی سیستان و بلوچستان پیش تر اعلام کرده بود که سالانه بین ۷۰۰ تا ۱۰۰۰ نفر از هم استانی ها در تصادفات سطح استان جان خود را از دست می دهند، و در این بین سهم بسیاری از این سوانح و تلفات جاده ای در استان به قاچاقچیان سوخت و انسان اختصاص دارد!
اما سوالی که باید از مسئولان پرسید این است که چقدر توانسته اند جلوی این گونه حوادث دردناک را بگیرند؟ و اما صد البته جوابش نیز بسیار ساده است! هیچی!!!
نه تنها نتوانسته اند از این آمار بکاهند، بلکه روزانه شاهد افزایش کشته شدگان جاده ای هستیم.
شاید کاشت و نصب دوربینهای کنترل سرعت در محورهای اصلی استان بتواند تا حدودی جلوی سرعت های غیرمجاز را بگیرد، اما هیچ وقت نخواهد توانست از آمار کشته شدگان جاده ای بکاهد!!
چرا؟؟
زیرا بنابر گزارش خود فرمانده انتظامی استان بیشتر آمار این گونه حوادث مربوط به قاچاقچیان سوخت و انسان است، که کنترل سرعت این بندگان خدا هم توسط دوربین ها امکان پذیر نخواهد بود، چون یا پلاک ندارند یا پلاکشان مخدوش و پوشیده شده است، و هر روز نیز بر تعدادشان افزوده می شود!! از فوق لیسانس گرفته تا بیسواد در بینشان هست!!!
پس چه باید کرد؟!
واضح است: (( باید جلوی قاچاق را گرفت ))
اما چگونه؟!
وجود محرومیت های شدید اقتصادی و میزان بالای بیکاری در استان تاثیر شگرفی در افزایش عبور غیرقانونی انسان و به تبع آن، قاچاق کالا، مواد مخدر، اسلحه، سوخت، دام و هر نوع فعالیتی که مخل امنیت محسوب می شوند، دارد.
ساکنان مناطق مرزی اغلب افرادی هستند که زمینه های مساعد برای اشتغال سالم را ندارند؛ لذا برای کسب درآمد به قاچاق و فعالیت های غیرقانونی، روی می آورند. در این بین، سودآوری بالای قاچاق کالا از مهم ترین دلایل گرایش به این امر است. این سود، ناشی از تفاوت قیمت های بین بازار داخل با کشورهای هم جوار است. وضعیت جغرافیایی مهم ترین عاملی است که سبب گسترش قاچاق کالا در کشور، خصوصا استان سیستان و بلوچستان شده است؛ وجود هزاران کیلومتر راه آبی و خاکی در مرزها و نیز هم جواری با کشورهای بی ثبات باعث شده که سرمایه گذاری مولد در مناطق مرزی دچار کاهش شود؛ هم چنین این امر موجب عدم رونق بازارچه های مشترک مرزی نیز شده است.
از این رو سازوکار گردش کالا از مبادی ورودی و خروجی کالا از مرز باید به گونه ای طراحی شود که هر شکل و شیوه غیررسمی و قاچاق این کالا از مرز به حداقل کاهش یافته و شکل گیری هر نوع شبکه جنبی از تردد غیررسمی کالا را در سایر نقاط استان منتفی سازد.
بدین منظور می توان موارد زیر را به عنوان پیشنهاد مطرح نمود:
۱-ایجاد اشتغال مناسب و پایدار در زمینه های کشاورزی، تولیدی، صنعتی، معدنی و تجاری در نواحی مختلف مرزی و محروم و روستایی.
۲-ساماندهی مرز و احداث و راه اندازی بازارچه های مرزی در مقابل بازارچه های مرزی کشورهای هم جوار
۳-ایجاد امنیت پایدار لازم در استان
اجرایی شدن این موارد تا حد زیادی می تواند بر رشد و شکوفایی اقتصادی و اجتماعی منطقه و به تبع آن کاهش قاچاق که یکی از عوامل مهم تلفات جاده ای است بینجامد.

در ضمن یادمان نرود که این حوادث دلخراش که روزانه قربانیان زیادی از جوانان ما میگیرد در مسیرهاییست که از میان کوههایی که سرشار از معادن مختلفی همچون آهن، مس، طلا، گرانیت و… است میگذرند، که با تدبیر هوشمندانه مسئولان امر این جاده های مرگ می توانستند به مسیر توسعه و ثروت برای همین جوانان و کل استان تبدیل شوند.

یاسین برفروشان