مولانا عبدالحمید حادثه زاهدان را فاجعه و خواستار محاکمه و مجازات عاملان کشتار مردم شد

admin5 . اخبار بلوچستان 18

امام جمعه اهل سنت زاهدان، تیراندازی به سمت نمازگزاران توسط نیروهای سرکوبگر را «فاجعه» و خواستار «محاکمه و مجازات عاملان آن» شد.

به گزارش کمپین فعالین بلوچ، مولانا عبدالحمید اسماعیل زهی امام جمعه اهل سنت زاهدان، با تشریح جزئیات حادثه خونین زاهدان، خواستار محاکمه و مجازات عاملان آن شد.

امام‌جمعه زاهدان گفتند: «نماز جمعۀ ۸ مهرماه ۱۴۰۱، با آرامش بسیار برگزار شد. در این مراسم سخنرانی در راستای اعتدال بود و عموم مردم به حفظ آرامش و اجتناب از تخریب بیت‌المال و اموال عمومی، و نیروهای نظامی و انتظامی نیز به مدارا و خوش‌رفتاری با مردم توصیه شدند. در پایان هم به مردم استان توصیه شد که در رابطه با موضوع چابهار احساسات‌شان را کنترل نمایند و تا اعلام نتیجۀ تحقیقاتِ دستگاه قضایی آرامش خودشان را حفظ کنند.»

مولانا عبدالحمید در ادامه گفتند: «دقایقی بعد از ادای نماز جمعه که نمازگزاران طبق معمول برای ادای نمازهای سنت و نفل در مصلا می‌مانند، صدای تیراندازی شنیده شد. بعدا مشخص شد که تعداد معدودی از جوانان کم‌سن‌وسال بعد از ادای نماز مقابل کلانتری که نزدیک مصلا واقع شده تجمع می‌کنند و شعار می‌دهند و تعدادی از این جوانان به سمت کلانتری سنگ پرتاب می‌کنند.»

مولانا عبدالحمید به تیراندازی مأموران به سمت مردم و نمازگزاران اشاره کرده و افزود: «طبق گزارش‌هایی که به ما رسیده نیروهای یگان ویژه‌ که ظاهرا از قبل در کلانتری مذکور مستقر شده بودند، اقدام به شلیک گلوله جنگی به سمت مردم می‌کنند و در این بین نه‌تنها به سمت جوانانی که در مقابل کلانتری تجمع کرده بودند، بلکه از روی ساختمان کلانتری به داخل محوطه مصلا و به سمت کسانی که در حال ادای نماز بوده‌اند شلیک می‌کنند و در قسمت مردان و زنان گاز اشک‌آور پرتاب می‌کنند، به‌طوری‌که یکی از زنان نمازگزار نیز به شهادت می‌رسد.»

وی تاکید کردند که هیچ‌کدام از افراد داخل مصلا هیچ‌گونه شعاری نداده بودند بلکه جمع اندکی از جوانان در مقابل کلانتری تجمع کرده و شعار داده بودند. در ادامه افراد مسلح لباس شخصی که روی پشت‌بام منازل مستقر شده بودند نیز به سمت مردمی که در حال بازگشت به منازل خود بوده‌اند تیراندازی می‌کنند و نکتۀ قابل توجه اینکه اکثر این تیرها به سر و قلب نمازگزاران شلیک شده است که معلوم می‌شود این کار توسط تک‌تیراندازها انجام شده است.

مولانا عبدالحمید اتفاق روز جمعه در زاهدان را «فاجعه» توصیف کردند و گفتند: «متاسفانه فاجعه‌ای در این روز رخ داد و ظلم بزرگی صورت گرفت که در نوع خودش بی‌سابقه است. در این حادثه به سمت افراد بی‌سلاح و بی‌دفاعی که وضو گرفته و فقط برای ادای نماز جمعه عازم مصلا شده بودند تیراندازی شد. طبق آخرین گزارش‌ها بیش از ۴۰ نفر از افراد نمازگزار به شهادت می‌رسند و بیش از ۱۰۰ نفر نیز در این حادثۀ خونین مجروح می‌شوند که آمار زخمی‌هایی که جان خود را از دست داده‌اند را نداریم و احتمال افزایش جان‌باختگان این حادثه بسیار زیاد است.»

مدیر دارالعلوم زاهدان در ادامه از «بی‌تدبیری مأمورین انتظامی» انتقاد کردند و گفتند: «چرا نیروی انتظامی از امکاناتی از قبیل: گاز اشک‌آور، تیرهای پلاستیکی و… برای متفرق‌کردن مردم استفاده نکرد و سبب وقوع این فاجعه شد؟! برخی تلاش می‌کنند با تغییر صحنه و موضوع، اشتباه خودشان را به گردن افرادی دیگر بیندازند، درحالی‌که بی‌تدبیری نیروی انتظامی در این حادثه واضح و آشکار است.»

ایشان از مردم به‌عنوان «محورهای امنیت» یاد کردند و گفتند: «مردم یکی از محورهای مهم تأمین امنیت و وحدت در منطقه هستند. نباید با این مردم به این‌صورت برخورد شود که در چند ساعت صدها تن از آنان کشته و زخمی بشوند؛ این حق مردم نبود و مغایر با شریعت اسلام و قانون کشور است.»

مولانا عبدالحمید تصریح کردند: «عموم مردم درخصوص این حادثه به شدت نگران و شاکی هستند و می‌خواهند این موضوع بررسی و احقاق حق بشود و خون افرادی که در این جریان ریخته شده و کشته و زخمی شده‌اند ضایع نشود. لذا ما از مسئولان و دست‌اندرکاران درخواست داریم به این موضوع رسیدگی کنند. ما خواهان انصاف هستیم و این آه مظلوم است که بنده به مسئولان می‌رسانم. کسانی که مردم را به ناحق کشته‌اند باید پاسخگوی اعمال خودشان باشند و پای‌شان به میز محاکمه کشیده شود و مجازات شوند.»

امام‌جمعه زاهدان در پایان مردم را به «پیگیری حقوق‌شان در کنار حفظ امنیت و آرامش» توصیه کردند و گفتند: «بنده به مردم استان و شهر زاهدان تأکید می‌کنم که امنیت شهر و استان را حفظ کنند و حقوق قانونی خودشان را که چهل‌وسه سال است مطالبه می‌شوند پیگیری کنند. ما چهل‌وسه سال است که می‌گوییم از اهل‌سنت در نیروهای نظامی و انتظامی کار گرفته شود.

اگر در حادثۀ زاهدان نیروهای نظامی از شیعه و سُنّی کنار هم می‌بودند شاید مراعات می‌کردند.»